Wszystkie nowe urządzenia wykorzystywane w obszarach niebezpiecznych muszą posiadać dopuszczenie ATEX, które potwierdza, iż dane urządzenie zostało zaprojektowane i zbadane zgodnie z odpowiednimi normami EN pod względem stosowania w atmosferach potencjalne wybuchowych, także w razie awarii takiego urządzenia. Podstawowymi czynnikami ryzyka zapłonu, które należy uwzględnić przy projektowaniu i badaniu urządzeń ATEX, są:

• wysokie temperatury (od lamp/źródeł światła oraz od baterii/akumulatorów i elementów elektronicznych, w warunkach zwarcia obwodu elektrycznego),
• wysokoenergetyczne wyładowania iskrowe (spowodowane przez zwarcie baterii/ akumulatora lub awarii obwodu elektrycznego),
• zagrożenia wyładowaniami elektrostatycznymi (od obudowy),
• uszkodzenie latarki, w wyniku którego następuje dostęp zewnętrznej, niebezpiecznej atmosfery do gorącego włókna żarowego żarówki; w celu redukcji tego zagrożenia latarka musi mieć zwiększoną odporność na uszkodzenia mechaniczne.

• charakterystyki atmosfery zagrożonej wybuchem (klasy temperaturowej, grupy gazów, strefy),
• liczby i rodzaju urządzeń oświetleniowych wymaganych do wykonania zadania,
• czasu trwania wykonywania zadania,
• warunków (np. wilgoci, trudnego terenu).

Zamknięte przestrzenie i obszary o zagrożeniu Ex to miejsca, gdzie często występują zagrożenia wybuchowe wynikające z obecności potencjalnie wybuchowych gazów, par, mgieł lub pyłów. Atmosfery takie występują w wielu branżach i sektorach przemysłu, w tym w petrochemii, marynarce, wydobyciu ropy i gazów na platformach wiertniczych, lotnictwie, zakładach gazowniczych i wodociągowych oraz kanalizacji, a także w pożarnictwie. Mogą wystąpić również wszędzie tam, gdzie materiały zapalne są przechowywane, wytwarzane lub wykorzystywane w produkcji oraz w zamkniętych lub częściowo otwartych przestrzeniach, takich jak: naczynia procesowe, zbiorniki magazynowe, przepusty, kanały, tunele i szyby.

Dyrektywy ATEX stawiają przed pracodawcami prawny wymóg zapewnienia odpowiednich urządzeń elektrycznych wykorzystywanych przez pracowników w miejscach, gdzie istnieje możliwość występowania wybuchowych atmosfer zawierających gazy, pary, mgły lub pyły.

Dyrektywa UE 94/9/WE (Urządzenia ATEX) dotyczy „urządzeń oraz systemów bezpieczeństwa przeznaczonych do stosowania w potencjalnie wybuchowych atmosferach”. Obecnie w UE mogą być sprzedawane wyłącznie urządzenia ATEX posiadające oznaczenie CE (stwierdzające zgodność z tą dyrektywą) w celu ich stosowania na lądzie oraz na platformach wiertniczych, gdzie istnieje możliwość występowania atmosfer wybuchowych. Dyrektywa 99/92/WE (Miejsce pracy ATEX) dotyczy „minimalnych wymogów poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników potencjalnie narażonych na działanie atmosfer wybuchowych”. Dyrektywa ta wymienia obowiązki pracodawców, które wymagają wprowadzenia strategii działania w oparciu o ocenę ryzyka, dla zabezpieczenia przed wybuchem lub pożarem. Wszystkie miejsca pracy w UE, gdzie mogą występować atmosfery wybuchowe, musiały do 1 lipca 2006 roku osiągnąć zgodność z tą dyrektywą.

Przepisy ATEX wymagają, by wszystkie urządzenia przeznaczone do stosowania w atmosferach wybuchowych były zbadane pod kątem zagrożenia dla bezpieczeństwa, co obejmuje następujące zagadnienia:

• Potwierdzenie, że urządzenie ATEX lub Ex posiada dopuszczenie do stosowania w atmosferach wybuchowych (można nadal użytkować istniejące urządzenia Ex).
• Sprawdzenie, czy wszystkie urządzenia są przystosowane do użytkowania w atmosferach wybuchowych, jakie mogą występować w danym miejscu. Kod dopuszczenia urządzenia (zawierający klasę temperaturową, grupę gazów oraz rodzaj stref niebezpiecznych) należy porównać z właściwościami materiałów niebezpiecznych, jakie mogą występować w danym miejscu (klasa temperaturowa i grupa gazów), oraz prawdopodobieństwem występowania tych materiałów (strefa niebezpieczna). Należy zwrócić uwagę na sposób użytkowania urządzeń przenośnych lub ruchomych, określając, czy mogą one być użytkowane w obszarach o różnym stopniu zagrożenia (strefy, klasy temperaturowe lub grupy gazów).
• Należy także uwzględnić warunki środowiskowe, w jakich dane urządzenie będzie pracowało (odporność na wodę, pył, agresywne substancje chemiczne, uderzenia i trudne warunki itp.).
• Sprawdzenie, czy urządzenie jest obsługiwane i konserwowane z właściwym uwzględnieniem kwestii bezpieczeństwa.